Karamük / Berberina
Berberina içeren bitkiler geleneksel olarak insan vücudundaki çeşitli enfeksiyonları tedavi etmek için kullanılmıştır. Anti-enfektif aktivite ile ilgili olarak 2 temel fonksiyona sahip doğal bir bitki alkaloididir.
Uygun yüksek konsantrasyonlarda antimikrobiyal özellikler elde eder. Ayrıca patojenlerin mesane epitelinin duvarlarına yapışmasını önlemeye yardımcı olur, böylece biyofilm oluşumunu engeller (yapışma önleyici etki).
Berberina, E. Coli fimbriae ekspresyonunu azaltır, böylece patojenlerin epitel hücrelerine yapışmasını önler.
Berberin
Berberina, yalnızca E. Coli ile ilgili olarak yapışma önleyici özellikler sergilemekle kalmaz, aynı zamanda yapışmayı da engeller, aynı zamanda büyümeyi engellemek için yetersiz konsantrasyonlarda Streptococcus pyogenes (streptokok) epiteline yapışmayı engeller ve streptokokların yapışmasına izin veren lipoteik asit komplekslerini bozar. Fibronektin ile (inflamatuar süreçlerin gelişimini etkileyen bir protein) Kolon basillerinin hücrelerinin bölünmesini engeller.
Berberina toksik reaksiyonlara neden olmaz, yan etkilere neden olmaz (Femistina’dan yaklaşık 10 kat daha yüksek dozlarda bile).
- Kimyasal olarak, berberina, kanıtlanmış anti-ishal ve antioksidan özelliklere sahip benzil tetraizokinolindir.
- Berberina, birçok bitkide, özellikle köklerde, rizomlarda ve gövde kabuğunda bulunur.
- Araştırmalar, berberinin antimikrobiyal aktivitesinin, bakteri hücre bölünmesinin ilk adımında yer alan FtsZ proteini üzerindeki etkisiyle ilgili olduğunu göstermektedir (Domadia ve ark 2008).
Klinik Deneyler
- İdrar yolu enfeksiyonlarının tedavisinde , berberinin antibakteriyel etkileri, epitel hücrelerine bakteriyel yapışmayı inhibe etme yeteneğine bağlanmıştır. 1988’de Sun ve arkadaşları tarafından yapılan bir araştırma, berberin sülfat varlığının E. coli fimbria sentezini tamamen bloke ettiğini gösterdi.
- Gene 1988’de Sun ve arkadaşları tarafından yapılan bir başka çalışma, berberin sülfatın, Streptococcus pyogenes’in konakçı hücrelere yapışma yeteneğini engellediğinin bulunduğunu gösterdi.
- İdrar yolundaki E. coli enfeksiyonu, patojenin bağırsaktan göçüne atfedildiğinden, bağırsaktaki E. coli yükünün azaltılması, dolaylı olarak UTI’yi azaltabilir (Rabbani ve ark, 1987).
- Bu bağlamda, berberinin, antisekretuar aktivitesi aracılığıyla insanlarda ve hayvanlarda E. coli kaynaklı ishali azalttığı ve böylece üriner sisteme bakteri göçü olasılığını azalttığı gösterilmiştir (Sach ve Froehlich, 1982).
- Berberine, bakteriyel enfeksiyonlarla mücadelede etkili bir terapötik çözümdür.
- Pekçok çalışma, berberinin özelliklerini göstermektedir.
Sonuç olarak:
- Berberin, enfeksiyon önleyici tedavilerde iki mekanizmada işlev görebilir:
- • Biyofilmdeki amiloid proteinlere (anormal proteinler) bağlanarak stabilitesini bozabilir ve antibiyotiklerin antibakteriyel aktivitesini artırabilir.
- Enfeksiyonda iltihaplanma gelişimini engelleyen TLR4 / MD-2’nin (TLR4 – birçok G-bakterisinin bir bileşeni olan lipopolisakaritin varlığını tanımaktan sorumlu bir gen) bağlanmasında LPS (lipopolysakaritler) ile rekabet edebilir.
